گزاره های سوره ی مبارکه ماعون _ استادلسانی

عاطفه جنت علیپور

بسم الله الرحمن الرحیم

" أَ رَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ"

1- سوره با استفهام شروع شده است.(أ)

2- سوره مخاطب را به فهم مطلبی متوجه می کند.

3- مخاطب نسبت به موضوع مورد نظر توجه ندارد.

4- در ترکیب أ + رأی، مخاطب به دیدن دعوت می شود.

5- دیدن، مقدمه ی فهمیدن است.

6- مخاطب ابزاری برای فهم و توجه دارد.

* اقسام رأی: حسی/خیالی/وهمی/عقلی (سیر تکاملی)

7- پیامبر (ص) در این آیه مدنظر قرار گرفته است (تـَ)

8- پیامبر (ص) چیزی را می بیند یا باید ببیند.

9- نقش پیامبر (ص) در این سوره پررنگ است.

* هر سوره ای تصویری از انسان کامل ارائه می دهد+ فردی که دچار نقص است+ معرفی مسیر رساندن نقص به کمال

* طهارت یعنی دیدن ضعف خود نسبت به آن انسان کامل از زاویه ی سوره و سپس برنامه ریزی برای رفعش

10- مخاطب به دعوت رویت فردی شده است.

11- رویت فرد می تواند شامل رفتارها، باورها، آسیب ها، نکات مثبت و ... باشد.

12- مخاطب دعوت به رویت اعمال فردی شده است.

13- فرد مورد نظر در حال مخالفت یا عدم تطابق با چیزی است.

14- فرد مورد نظر به طور استمراری یا همواره در حال عدم انطباق یا مخالفت است.

15- در اثر این تکرار، کذب می تواند جزو عادات یا خلقیات فرد گردد.

16- در مقام درمان، توقف جریان کذب، اقدام اولیه است.

17- مقدمه ی جلوگیری استمرار و جریان= شناخت ویژگی ها، علت و درمان متناسب است.

18- شناخت حق= لازمه ی قطع جریان کذب است.

19- بـ = حرف اتصال دهنده

20- دو طرف (بـ) می تواند گزینه های مختلفی قرار گیرد.

21- (بـ) بدون دو طرف، معنای مستقلی ندارد.

22- در اینجا در طرف دوم (بـ) ، عنصری به نام دین قرار دارد.

23- نوع برخورد انسان ها با دین، می تواند دو مدل صدق یا کذب باشد.

24- دین برای همه شناخته شده است (الـ)

25- فرد مکذب ، هرچه از جنس دین است را تکذیب می کند (الـ می تواند نشان دهنده ی جنس باشد.)

* دین = خضوع و انقیاد ( دربند و قید چیزی بودن) در برابر برنامه ی معین

26- شاخصه ی تکذیب دین= عدم خضوع و انقیاد در برابر آن

27- فرد مکذب در عملکردهایش با قیامت تطابق ندارد.

* قیامت= روز حساب و کتاب (یوم الحساب)

* مکذب دین= کسی که اعمال روزانه اش حساب و کتاب ندارد! ( عدم برنامه ریزی)

28- در تعریف مکذب ِدین، سوره روی بعد اجتماعی فرد تمرکز کرده است.

29- دین، بعد اجتماعی نیز دارد.

30- یکی از برنامه های تعریف شده برای انسان در اجتماع ، توجه به نیازمندان است.

31- مکذب دین ، خالی از هرگونه احساس است ( پرخاشگرانه برخورد می کند)

" فَذلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ" / " وَ لا یَحُضُّ عَلى‏ طَعامِ الْمِسْکِینِ"

* دع= راندن با شدت و قهر که مخالف آن پذیرش با مهربانی و عاطفه است.

32- نیاز یتیم، محبت و عاطفه است.

33- انسان باید برای برخورد توام با محبت با بقیه و اطرافیانش برنامه داشته باشد.

* یتیم انواع دارد؛ مادی و معنوی ( هرکسی می تواند مصداق یتیم قرار گیرد.)

34- طعام وسیله ای است که باعث رفع موانع و خارج کردن مسکین از حالت سکون می شود.

* مسکین یک مرحله قبل از یتیم است! مسکین در حالت سکون قرار گرفته است ؛ یعنی یا نیروی اولیه برای حرکت ندارد، یا توان حرکت ندارد و یا موانعی جلوی حرکتش را گرفته اند.

* اگر مسکین را حرکت دهید، تازه می شود یتیم!

* مسکین مثل ماشین بدون بنزین است! با ریختن بنزین در ماشین، تازه مسکین می شود یتیم!

* طعام= خوردنی یا نوشیدنی که با اشتها و ذائقه همراه است.

35- هر مسکینی اشتها و ذائقه ی متفاوتی دارد.

36- برای طعام دادن به مسکین، ذائقه ی فرد به همراه مجموعه ی عوامل رفع کننده ی موانع باید شناسایی شود.

37- مکذب دین، حتی خودش که طعام نمی دهد، هیچ، حتی بقیه را هم تشویق به انجامش نمی کند!

در یک طرف مسکین داریم، ذائقه، انواع نیاز، گزینه های رفع نیاز

در طرف دیگر، فرد دارای گزینه های رفع نیاز را داریم.

اگر قرار است غیر مکذب دین باشیم!، باید بین دو طرف بالا ارتباط برقرار کنیم؛ مثل دلال ها! ( جمله ی طلایی: آدم خوبه تو زندگیش ((بـ )) باشه! J )

38- حض= ترغیب و تشویق به امری که دون شأن فرد است. ( شان دارای انواع اعتباری و توهمی است)

* یتیم و مسکین دون شأن اند.

* فردی که سهو در صلاۀ می کند، چون فکر می کند که دون شأن است، ریا می کند!

" وَ یَمْنَعُونَ الْماعُونَ"

39- ماعون = اثاث و لوازم اولیه ی زندگی

* چه زمانی یک فرد می شود عروس؟ زمانی که جهیزیه اش کامل باشد! ؛ یعنی حداقل عروس بودن برای شروع یک زندگی ، جهیزیه اش است ( جهیزیه ←عروس←شان)

* ماعونِ مسکین = طعام

* ماعونِ یتیم = عدم دع

* ماعونِ صلاۀ = عدم سهو ( عدم سهو در نماز تازه ماعونش است ( حداقلش)!)